Rodzina Ulrichów przybyła do
Polski w XVIII wieku, zajmowała się
hodowlą owoców, roślin i ogrodnictwem. Jan Bogumił Traugott
Ulrich
(1755-1844) praktykę ogrodniczą odbył w Saksoniii, od
roku 1805
posiadał własny zakład ogrodniczy na terenie przy ul.
Ceglanej wielkości
8,6 mórg. Wybudował tam cztery szklarnie, każda
długości 100 m, w
których hodował owoce południowe. Po śmierci Jana Bogumiła
interes
przejął najstarszy syn Jan Krystian (1809-1881), nabył
ziemię we wsi
Górce pod nowe gospodarstwo. Powstał tu wzorcowy zakład
ogrodniczy ze
szkółkami i ogród pokazowy. Firma Ulricha prowadziła do 1869
roku własną
szkołę dla praktykantów, gdzie uczono języka polskiego,
niemieckiego,
historii Polski, botaniki i geografii.
Po zakazaniu przez władze carskie nauki w języku polskim J.K.Ulrich musiał zamknąć szkołę, ale zdążył do tego czasu dać wykształcenie powszechne na poziomie szkoły podstawowej i zawodowe wielu młodym ogrodnikom. Syn J.K. Ulricha, Chrystian Gustaw (1853-1913) był ostatnim męskim potomkiem warszawskich Ulrichów, doprowadził do dalszego rozwoju firmy. Po jego śmierci kierownictwo przekształconej w spółkę akcyjną firmy przeszło na zięcia Artura Ludwika Machlejda. W zachowanej do dziś części Ogrodów Ulrichów koło centrum handlowego Wola Park przy ulicy Górczewskiej można podziwiać stare okazy takich drzew jak klon czerwony, buk szkarłatny czy buk zwisły.Obecnie część dzielnicy Wola nosi nazwę Ulrychów.
Źródła:
www.trojca.waw.pl; www.wikipedia.org; http://warszawska-wola.strefa.pl/;